The collaboration was inspired by Galway's desire to record Claude Bolling's 'Suite for Flute and Jazz Piano Trio,' but with a Cuban twist.
Sir James Galway, flute
Tiempo Libre:
Jorge Gomez, piano/leader
Tebelio Fonte, bass
Leandro Gonzalez, conga
Hilario Bell, drums
Available worldwide - September 15, 2008
World-renowned flautist Sir James Galway unites with the sensational Cuban timba group Tiempo Libre for "O'Reilly Street."
Video copyright 2008, Sony BMG Masterworks.
Sir James Galway/Tiempo Libre: 'Fugace' by Claude Bolling
PLEASE FEEL TO NAVIGATE ON OTHER RELATED VIDEO LINKS ON THE END OF THIS CLIP FOR THE PURPOSE OF MORE MUSIC APPRECIATION, HAVE FUN WATCHING AND ENJOY LISTENING the "MAGIC OF THE FLUTE!"! I hope you get something to learn with this blog!" EN CLAVE NO CLAVE CRUZADO" Feel that "Latin Groove!"--SIr Meinard Belarmino SD,CA
Tuesday, September 30, 2008
Monday, September 29, 2008
Monday, September 15, 2008
Ang Awit ni Maria Clara - Dr. Jose Rizal
Ang Awit ni Maria Clara - Dr.Jose Rizal
Ang tulang ito'y matatagpuan sa Noli Me Tangere ang inawit ni Maria Clara, kaya gayon ang pamagat. Ito’y punung-puno ng pag-ibig sa bayang tinubuan.
Kay tamis ng oras sa sariling bayan,
Kaibigan lahat ang abot ng araw,
At sampu ng simoy sa parang ay buhay,
Aliw ng panimdim pati kamatayan.
Maalab na halik ang nagsaliw-saliw
Sa labi ng inang mahal, pagkagising;
Ang pita ng bisig as siya’y yapusin,
Pati mga mata’y ngumigiti mandin.
Kung dahil sa bayan, kay tamis mamatay,
Doon sa kasuyo ang abot ng araw;
Kamatayan pati ng simoy sa parang
Sa walang pag-ibig, ni ina, ng Bayan.
Ang tulang ito'y matatagpuan sa Noli Me Tangere ang inawit ni Maria Clara, kaya gayon ang pamagat. Ito’y punung-puno ng pag-ibig sa bayang tinubuan.
Kay tamis ng oras sa sariling bayan,
Kaibigan lahat ang abot ng araw,
At sampu ng simoy sa parang ay buhay,
Aliw ng panimdim pati kamatayan.
Maalab na halik ang nagsaliw-saliw
Sa labi ng inang mahal, pagkagising;
Ang pita ng bisig as siya’y yapusin,
Pati mga mata’y ngumigiti mandin.
Kung dahil sa bayan, kay tamis mamatay,
Doon sa kasuyo ang abot ng araw;
Kamatayan pati ng simoy sa parang
Sa walang pag-ibig, ni ina, ng Bayan.
Imno sa Pag-gawa ni Dr. Jose Rizal
Imno sa Paggawa ni Dr. Jose Rizal
Salin sa tulang “Himno al Trabajo” na sinulat ni Rizal sa kahilingan ng kaniyang mga kaibigang taga-Lipaa, Batangas upang awitin sa pag-diriwang dahil sa pagiging lungsod ng Lipa. Inihandog niya ang tula sa masisipag na tao ng Lipa. Pinuri niyang maigi ang paggawa’t kasipagan ng tao “ Paggawa’y purihin na siyang sa baya’y nagbibigay-ningning.” Pinagpayuhan niya ang kabataang sumunod sa yapak ng masisipag na nakakatanda upang maging karapat-dapat sa kanila, sapagka’t” sa patay ang papuri’y wala, maliban sa isang anak na dakila.”
KORO
Dahilan sa Bayan sa pagdirigmaan,
Dahil sa Bayan din sa kapayapaan,
Itong Pilipino ay maasahang
Marunong mabuhay o kaya’y mamatay.
(Mga Lalaki)
Nakukulayan na ang dakong Silangan,
Tayo na sa bukid, paggawa’y simulan,
Pagka’t ang paggawa’y siyang sumusuhay
Sa bayan, sa angkan, sa ating tahanan.
Lupa’y maaring magmamatigas naman,
At magwalang-awa ang sikat ng araw
Kung dahil sa anak, asawa at Bayan,
Ang lahat sa ating pagsinta’y gagaan.
KORO
(Mga babaing may Asawa)
Magmasigla kayong yao sa gawain,
Pagka’t ang baba’y nasa-bahay natin,
At itinuturo sa batang mahalin
Ang Bayan, ang dunong at gawang magaling
Pagdatal ng gabi ng pagpapahinga,
Kayo’y inaantay ng tuwa’t ligaya
At kung magkataong saama ang manguna,
Ang magpapatuloy ang gawa’y ang sinta.
KORO
(Mga Dalaga)
Mabuhay! Mabuhay! Paggawa’y purihin
Na siyang sa Baya’y nagbibigay-ningning!
At dahil sa kanya’y taas ng paningin,
Yamang siya’y dugo at buhay na angkin.
At kung may binatang nais na lumigaw,
Ang paggawa’y siyang ipaninindigan;
Sapagka’t ang taong may sipag na taglay,
Sa iaanak nya’y magbibigay-buhay.
KORO
(Mga Bata)
Kami ay turuan ninyo ng gawain;
At ang bukas ninyo’y aming tutuntunin
Bukas, kung tumawag ang bayan sa amin,
Ang inyong ginawa’y aming tatapusin.
Kasabihan niyong mga matatanda:
“Kung ano ang ama’y gayon din ang bata,”
sapagka’t sa patay ang papuri’y wala.
Maliban sa isang anak na dakila.
Salin sa tulang “Himno al Trabajo” na sinulat ni Rizal sa kahilingan ng kaniyang mga kaibigang taga-Lipaa, Batangas upang awitin sa pag-diriwang dahil sa pagiging lungsod ng Lipa. Inihandog niya ang tula sa masisipag na tao ng Lipa. Pinuri niyang maigi ang paggawa’t kasipagan ng tao “ Paggawa’y purihin na siyang sa baya’y nagbibigay-ningning.” Pinagpayuhan niya ang kabataang sumunod sa yapak ng masisipag na nakakatanda upang maging karapat-dapat sa kanila, sapagka’t” sa patay ang papuri’y wala, maliban sa isang anak na dakila.”
KORO
Dahilan sa Bayan sa pagdirigmaan,
Dahil sa Bayan din sa kapayapaan,
Itong Pilipino ay maasahang
Marunong mabuhay o kaya’y mamatay.
(Mga Lalaki)
Nakukulayan na ang dakong Silangan,
Tayo na sa bukid, paggawa’y simulan,
Pagka’t ang paggawa’y siyang sumusuhay
Sa bayan, sa angkan, sa ating tahanan.
Lupa’y maaring magmamatigas naman,
At magwalang-awa ang sikat ng araw
Kung dahil sa anak, asawa at Bayan,
Ang lahat sa ating pagsinta’y gagaan.
KORO
(Mga babaing may Asawa)
Magmasigla kayong yao sa gawain,
Pagka’t ang baba’y nasa-bahay natin,
At itinuturo sa batang mahalin
Ang Bayan, ang dunong at gawang magaling
Pagdatal ng gabi ng pagpapahinga,
Kayo’y inaantay ng tuwa’t ligaya
At kung magkataong saama ang manguna,
Ang magpapatuloy ang gawa’y ang sinta.
KORO
(Mga Dalaga)
Mabuhay! Mabuhay! Paggawa’y purihin
Na siyang sa Baya’y nagbibigay-ningning!
At dahil sa kanya’y taas ng paningin,
Yamang siya’y dugo at buhay na angkin.
At kung may binatang nais na lumigaw,
Ang paggawa’y siyang ipaninindigan;
Sapagka’t ang taong may sipag na taglay,
Sa iaanak nya’y magbibigay-buhay.
KORO
(Mga Bata)
Kami ay turuan ninyo ng gawain;
At ang bukas ninyo’y aming tutuntunin
Bukas, kung tumawag ang bayan sa amin,
Ang inyong ginawa’y aming tatapusin.
Kasabihan niyong mga matatanda:
“Kung ano ang ama’y gayon din ang bata,”
sapagka’t sa patay ang papuri’y wala.
Maliban sa isang anak na dakila.
Friday, September 12, 2008
Fragile by Sting
"Fragile"
If blood will flow when flesh and steel are one
Drying in the colour of the evening sun
Tomorrow's rain will wash the stains away
But something in our minds will always stay
Perhaps this final act was meant
To clinch a lifetime's argument
That nothing comes from violence and nothing ever could
For all those born beneath an angry star
Lest we forget how fragile we are
On and on the rain will fall
Like tears from a star like tears from a star
On and on the rain will say
How fragile we are how fragile we are
On and on the rain will fall
Like tears from a star like tears from a star
On and on the rain will say
How fragile we are how fragile we are
How fragile we are how fragile we are
If blood will flow when flesh and steel are one
Drying in the colour of the evening sun
Tomorrow's rain will wash the stains away
But something in our minds will always stay
Perhaps this final act was meant
To clinch a lifetime's argument
That nothing comes from violence and nothing ever could
For all those born beneath an angry star
Lest we forget how fragile we are
On and on the rain will fall
Like tears from a star like tears from a star
On and on the rain will say
How fragile we are how fragile we are
On and on the rain will fall
Like tears from a star like tears from a star
On and on the rain will say
How fragile we are how fragile we are
How fragile we are how fragile we are
Wednesday, September 10, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)
